Baterie cynkowo-węglowe

Baterie cynkowo-węglowe znajdują zastosowanie w niewielkich urządzeniach, których cechą jest niski i nieregularny pobór prądu. Są doskonałe w pilotach, latarkach, kalkulatorach, zegarach i czujnikach dymu. Ich zaletą jest bardzo niska cena w stosunku do jakości.

Jak jest zbudowana bateria cynkowo-węglowa?

Znane od ponad 100 lat baterie cynkowo-węglowe stanowią 1/3 całego rynku baterii. Ich podstawą są dwie konstrukcje: ogniwo Lechlanchego oraz ogniwo cynkowo-chlorkowe. Najbardziej popularny kształt baterii to kształt cylindryczny. Jej podstawą jest puszka z cynku, która pełni funkcję zbiornika na pozostałe składniki, jak i anody. Skompresowana mieszanka tlenku manganu i sproszkowanego węgla nasączona elektrolitem pełni funkcję bieguna dodatniego. W dawnych konstrukcjach baterii były obecne szczeliny, którymi na zewnątrz wydostawały się elektrochemiczne gazy, ale którymi też do środka dostawało się powietrze. Wysuszało to elektrolit, a także powodowało korozję cynku, przez co bateria mogła się rozładować, będąc nieużywana. W dzisiejszych czasach na szczęście są stosowane półprzepuszczalne uszczelki, co pozwoliło zwalczyć problem korodowania cynku.

Różnice między baterią cynkową a innymi bateriami

Baterie alkaliczne cechują się większą gęstością energii, co oznacza, że są wskazane do użycia w urządzeniach o średnim i wysokim poborze energii. Znajdują zastosowanie w konsolach do gier, odtwarzaczach płyt, zdalnie sterowanych zabawkach. Są też dwa razy droższe od ogniw cynkowo-węglowych, w których elektrolitem jest chlorek amonu lub cynku. Tą substancją w ogniwach alkalicznych jest wodorotlenek potasu. Baterie te są znane od końca lat 50., a okazały się tak wielkim przełomem, że ich prototyp umieszczono w narodowym muzeum USA, zaraz obok żarówki Thomasa Edisona.

Jeśli szukamy zasilania do niewielkich urządzeń za niewielkie pieniądze, to baterie cynkowe są idealnym rozwiązaniem. Są one powszechnie dostępne i można je dostać w wielu kształtach, rozmiarach i napięciu znamionowym.